بررسی و ارایه راهکارهای راهبردی در زمینه تولید و توزیع موادغذایی در جهان و ایران: چالشها و فرصتها

غذا، نه تنها از ابتدایی ترین نیازهای انسانی بلکه تمام موجودات زنده به شمار میرود و نقش اساسی آن، انکار نشدنی است. سیاستهای موجود در عرصه مواد غذایی و اجرا شدن آنها در سطح محلی و جهانی، توسط نمایندگان دولت یا سازمانهای غیر دولتی تحت کنترل قرار میگیرد و جهت تحقق آنها یک سری قوانین و استانداردهای خوراکی وضع شده و سلامت، ایمنی و کیفیت فراورده های غذایی بررسی میگردد. در این مقاله سعی بر آن شده است که برخی مسائل و چالشهای موجود در زمینه تولید و توزیع مواد غذایی در سطح جهانی و ایران مورد بررسی قرار گیرد. در منشور جهانی حقوق بشر، یکی از بندهای موجود، حق دسترسی به استاندارد زندگی مناسب (از جمله غذا) می باشد. در مقدمه اساسنامه فائو به تضمین رهایی بشریت از گرسنگی به عنوان یکی از هدفهای اساسی این سازمان اشاره شده است. سوء تفاهم اساسی موجود در اجرای حق دسترسی به غذا این است که تعهد، احترام و پشتیبانی دولت از حقوق مربوط به غذا و تاکید بر تعهدات افراد و جامعه مدنی صورت میگیرد و تعهد دولت عمدتا در تغذیه شهروندان تحت پوشش محدوده خود خلاصه میشود. اهمیت تامین مواد غذایی تا اندازهای است که آن را به یک پدیدهی استراتژیک تبدیل نموده و به عنوان یک اسلحه مخرب و کارا که غالبا در اختیار استعمارگران و دیکتاتورهای جهان قرار داده که با نام بیوتروریسم غذایی مطرح شده است. به طوری که امروزه برنامهریزی و دقت نظری که بر روی صادرات غلات آمریکا اعمال میشود، از سوی کشورهای عضو اوپک بر روی صادرات نفت اعمال نمیگردد. کار اساسی و زیربنایی برای بهبود وضعیت تولید و عرضه مواد غذایی در ایران بدین صورت است که در امور زیربناهای تولیدی و علمی سرمایه گذاری گردد که یقینا با تأمین نیاز این بخش، در اکثر محصولات نه تنها خودکفا خواهیم شدبلکه فراتر از تصورات، این بخش تولیدی در خدمت توسعه و رفع نیازهای کشور پیشرفت خواهد کرد.