کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه روستایی

شهرها و روستاهای الکترونیکی که زیر مجموعه تفکر جامعه اطلاعاتی باشند در سال های اخیر در دنیا مطرح شده اند، توسعه و پیشرفت جوامع و نهادها در عصر حاضر به علت پیدایش بسترهای مناسب که مهمترین آنها فناوری اطلاعات و ارتباطات است، بدور از دغدغه مکان جغرافیایی و فواصل آنها با مراکز تمدن، سرمایه و تجهیزات، تنها با اتکاء به دانش و توان مدیریتی آنها امکان پذیر می باشد. کشورهای مختلف به فراخور حال خود سیاست هایی را در زمینه توسعه فناوری اطلاعات در روستاها اتخاذ کرده اند، کشور ایران نیز با امضاء اعلامیه اصول جامعه اطلاعاتی در ژنو متعهد گردید که در ساختار جامعه اطلاعاتی تأثیرگذار باشد. با توجه به اینکه سرمایه عظیمی از کشور در روستاها نهفته است و از آنجایی که روستا و روستائیان منابع بنیانی تولید و رشد اقتصاد ملی در هر جامعه ای می باشند، احساس می شود بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند سبب توانمندسازی و تاثیرگذاری آگاهانه این قشر فراموش شده در روند توسعه روستاهای کشور گردد و توجه به ICT روستایی می تواند از ابعاد مختلف در توسعه پایدار روستایی مؤثر واقع شود. در مقاله حاضر سعی بر آن است تا به اهمیت و کاربرد ICT در توسعه روستاها پرداخته و اثرات و پیامدهای آن مورد مطالعه قرار گیرد. روش مطالعه پژوهش از نوع توصیفی، تحلیلی و شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و مبتنی بر اسناد است. نتایج نشان می دهد فناوری های اطلاعات و ارتباطات هم از طریق ارایه فناوری های نوین و کاربردی و بهبود روند تولید و بهره برداری از منابع طبیعی(آب، خاک و . . .) و هم از طریق توسعه اجتماعی و فرهنگی و بالا بردن سطح آگاهی، دانش، مهارت ها و ارتقاء کیفیت زندگی جوامع روستایی، می تواند روند مصرف و بهره برداری از منابع و نهاده های کشاورزی را اصلاح و مسیر توسعه روستایی و در نهایت توسعه پایدار ملی را هموار سازد. همچنین ICT ارائه خدمات نهادهای اداری- دولتی در محیط های روستایی را تسهیل می بخشد. ICT در روستا می تواند در قالب مفهوم توانمندسازی به حساب آید و توانمندسازی نیز به نوبه خود می تواند ابعاد گوناگونی چون آموزش، بهداشت، بازاریابی، گردشگری، بهره وری و غیره را در پی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ICT ، روستای الکترونیکی ، توانمند سازی ، توسعه پایدار ، توسعه روستایی