آفرینش معماری پایدار روستایی با رویکرد ریشه شناسی هویت اقلیمی در پهنه گرم و مرطوب

نیاز بشر به تأمین شرایط آسایش محیطی موجب پاسخگویی او به شکل های متفاوت به مقیاس های مختلف از این نیاز شده است. از جمله وجوهی که تأثیر اقلیم در شکل گیری آن کاملاً مشهود است، ریخت معماری بومی هر منطقه است.کمبود امکانات و فن آوری های پاسخگو در رفع نیازهای آسایشی هر اقلیم، ساکنین و بومیان آن اقلیم را بر آن داشته که با تکیه بر راه کارهای اقلیم بنیان، به خلق فضاهای پاسخگو به الزامات اقلیمی آن سرزمین بپردازند. این موضوع با بررسی چیدمان فضاهای عمومی و ریزفضاهای معماری و نیز ریخت شناسی کالبد ساخت وساز هر اقلیم به خوبی قابل درک است. هدف از این مقاله بازشناخت خصوصیات اقلیمی منطقه ی گرم ومرطوب با استفاده از نحوه ی شکل گیری کالبد ساختاری معماری بومی منطقه میباشد که بستر مطالعاتی پژوهش ،روستاهای مناطق جنوبی کشور در مجاورت شهرهای کنگان، بندر لنگه و بوشهر میباشد. نتیجه ی تحقیق، درک راه کارهای خلاقانه ی دانش بومی در پاسخگویی به نیازهای اقلیمی جهت توسعه و کاربرد آن در شکل دهی بر چهره ی امروز معماری این منطقه است، که خود موجب خلق یک هویت اصیل و منحصر به فرد برای آن خواهد بود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری بومی ، هویت اقلیمی ، پهنه ، گرم ومرطوب