بررسی جایگاه جوامع محلی در اجرای طرح صیانت و توسعه جنگلهای زاگرس (مطالعه موردی در استان کرمانشاه)

تحقیق حاضر به بررسی نقش جوامع محلی در اجرای طرح صیانت وتوسعه جنگلهای زاگرس در استان کرمانشاه پرداخته است. این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی، همبستگی می باشد و جمعیت مورد مطالعه شامل 287 نفر از روسای خانوار منطقه از طریق فرمول کوکران محاسبه شده است. برای نمونهگیری از روش تصادفی طبقهای نسبی استفاده شد و به منطور تعیین روایی از نظرات اساتید گروه، کارشناسان و محققان منابع طبیعی استفاده گردید و اعتبار پرسشنامههای تحقیق از طریق ضریب آلفای کرنباخ برابر 91 صدم محاسبه شد که نشان دهنده اعتبار خوب آنها می باشد. شیوه اجرای تحقیق به صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه صورت گرفته است. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای؛ استفاده از دانش بومی جنگل نشینان، دفعات شرکت در کلاسهای آموزشی، سطح تحصیلات وآگاهی از اهداف و فوائد طرح صیانت نقش مثبتی بر میزان فعالیت جنگل نشینان در خصوص اجرای طرح صیانت داشتهاند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی بین متغیرها نشان داد که رابطه بین متغیرهای: سن، سطح تحصیلات، آگاهی از اهداف و فوائد طرح صیانت، استفاده از دانش بومی جنگل نشینان، ارتباط مسئولین طرح با جنگل نشینان، دفعات شرکت در کلاسهای آموزشی و رضایت از نحوه واگذاری طرح با متغیر وابسته میزان فعالیت در خصوص اجرای طرح صیانت مثبت و شده است ولی بین متغیرهای درآمد سالانه از جنگل، وابستگی جنگل نشینان به جنگل و دفعات بازدید از نمونههای موفق طرح و میزان استفاده از تسهیلات بانکی با متغیر وابسته رابطه معنی دار وجود ندارد. نتایج حاصل از آزمون من وایت نی و کروسکال والیس نشان می دهد که جنسیت، شرکت یا عدم شرکت در کلاسهای آموزشی عضویت یا عدم عضویت در تعاونیها بر میزان فعالیت در خصوص اجرای طرح صیانت تاثیر داشتهاند ولی وضعیت تاهل، استفاده یا عدم استفاده از تسهیلات بانکی و نوع شغل تاثیری بر متغیر وابسته نداشتهاند.

کلیدواژه ها:

جنگل ، طرحهای جنگلداری ، طرح صیانت ، مشارکت ، جوامع محلی ، استان کرمانشاه