پیشبینی تابآوری خانواده بر اساس خودتنظیمی عمومی و رضایت زناشویی

تابآوری خانواده به عنوان توانایی خانواده برای مواجهه با تغییرات در موقعیتهای بحرانی، توانایی احیای مجدد و دوباره فعال نمودن تعادل خود بعد از یک بحران، تعریف میشود. رویکرد تابآوری خانواده تلاش میکند عواملی را در خانواده پیدا کند که به پیامدهای تابآورانهیاعضاء خانواده در مواجهه با تغییرات منجر میشوند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش خودتنظیمی عمومی و رضایت زناشویی در تابآوریخانواده بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و نمونه پژوهش شامل 100 نفر از دانشجویان متأهل دانشگاه شیراز بود که به روش نمونهگیری در دسترس تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه تابآوری خانواده، پرسشنامه خودتنظیمی عمومی و پرسشنامه رضایت زناشویی بودند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون چندگانه، به شیوه همزمان، مورد بررسی قرار گرفت.یافتهها حاکی از آن بود که خودتنظیمی عمومی و رضایت زناشویی پیشبینی کننده مثبت و معنادار تابآوری خانواده هستند. این نتایج نشان میدهند که خودتنظیمی عمومی و رضایت زناشویی زوجین میتوانند نقش مؤثری در تابآوری خانوادهها داشته باشند

کلیدواژه ها:

تابآوری خانواده ، خودتنظیمی عمومی ، رضایت زناشویی