بررسی اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت به شیوه خودتنظیمی بر بهزیستی روانشناختی زوجین ناسازگار

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت به شیوه خودتنظیمی بر بهزیستی روان شناختی زوجین دارای مشکلات زناشویی شهر اردبیل بود. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. 30 زوج از بین زوجین دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز و کلینیک های روانشناسی شهر اردبیل به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ) 15 زوج( و گروه کنترل ) 15 زوج( جایگزین شدند. متغیر وابسته در این پژوهش بهزیستی روان شناختی بود که توسط آزمون بهزیستی روان شناختی ریف ارزیابی شد. گروه آزمایش در 8 جلسه، زوج درمانی کوتاه مدت خودتنظیمی به شیوه گروهی شرکت نمودند. درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های به دست آمده، با استفاده از روش تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج نشان داد که زوج درمانی کوتاه مدت به شیوه خودتنظیمی، بهزیستی روان شناختی و مولفه های آن را در زوجین گروه آزمایش افزایش داده است

کلیدواژه ها:

زوج درمانی ، خودتنظیمی هیجانی ، بهزیستی روان شناختی ، مشکلات زناشویی