تاثیر مدیریت زنان بر عملکرد منابع انسانی در محیطهای آموزشی مطالعه موردی: دانشگاه های جامع علمی کاربردی کشور

یکی از شاخصهای اساسی توسعه پایدار و توانمندسازی، مشارکت زنان در فرآیند تصمیم گیریهای ملی و بینالمللی است. مشارکت زنان در پست های مدیریتی تاثیر به سزائی در توسعه و نوسازی هر کشوری دارد. با درک اهمیت این مشارکت، هر کشوری باید تلاش کند که موانع مشارکت زنان را مرتفع ساخته تا زمینه های دستیابی به رشد و شکوفایی جامعه در همه عرصه ها فراهم گردد. حضور زنان در پستهای مدیریتی به عنوان نیمی از نیروهای انسانی در جوامع بشری از پیش نیازهای توسعه یافتگی به شمار می رود. هدف تحقیق بررسی تاثیر مدیریت زنان بر بهبود عملکرد منابع انسانی در محیط های آموزشی و شناسایی عوامل موثر و بازدارنده بر مدیریت زنان می باشد. روش تحقیق بر مبنای روشهای توصیفی – تحلیلی و از نظر نوع هدف کاربردی است که با استفاده از مطالعات کتابخانهای و میدانی (مصاحبه و پرسشنامه) انجام گرفته است. نتایج حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون T تک نمونه ای محاسبه شده است و به منظور بررسی و مقایسه مدیریت مردان و زنان در محیط های آموزشی، از آزمون T دو گروه مستقل و برای ارزیابی و نتیجه گیری بهتر، از مدل مدیریت استراتژیک SOAR جهت تدوین استراتژی و تشریح قوت ها، فرصت ها، آرمانها و نتایج استفاده گردیده است. نتایج نشان میدهند در ابعاد مدیریت منابع انسانی، گروه کارکنان زن با میانگین 4/03، و گروه کارکنان مرد با میانگین 3/21، معتقد هستند مدیریت منابع انسانی و بهبود عملکردشان به جنسیت مدیران وابسته نیست و مدیران زن و مدیران مرد به یک اندازه در بهبود عملکرد منابع انسانی نقش موثر دارند. همچنین گروه کارکنان زن با میانگین 4/53، و گروه کارکنان مرد با میانگین 4/27، توانمندسازی زنان در عرصه های مدیریتی را بر افزایش عملکرد منابع انسانی موثر میدانند.

کلیدواژه ها:

مدیریت زنان ، عملکرد منابع انسانی ، توانمندسازی ، دانشگاه جامع علمی کاربردی.