نقش توسعه گردشگری شهری در توسعه پایدار شهری( مطالعه موردی: شهر مشهد)

در سالهای اخیر گردشگری به عنوان صنعت بدون دود، منبع درآمد سرشاری در تجارت جهانی و عنصر مهمی در بهبود و تنظیم موازنه بازرگانی و تراز پرداخت های بسیاری از کشورها شده است. رشد قابل توجه و چشمگیر گردشگری در پنجاه سال اخیر نشان دهنده ی اهمیت فراوان اقتصادی و اجتماعی این پدیده شده است. با توجه به این امر برآن شدیم تا توسعه این صنعت و بویژه گردشگری شهری و نقش آن را در دستیابی به توسعه پایدار شهری در شهر مشهد بررسی کنیم. این پژوهش که از نوع توصیفی و از بعد هدف، کاربردی می باشد به روش پیمایش با استفاده از پرسشنامه و با روشهای آمار توصیفی و نرم افزار SPSS و EXCEL در جامعه آماری مدیران گردشگری و مدیران شهرداری شهر مشهد با حجم 100نفر بصورت تمام شمار انجام شده است. نتایج آزمون آلفای کرونباخ جهت بررسی پایایی ابزار سنجش نشان میدهد مقدار ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای پژوهش بالاتر از 0/7 بوده و ابزار سنجش از پایایی لازم برخوردار است. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که فرضیه اصلی و فرضیه های فرعی پژوهش تائید شده و گردشگری شهری در شهر مشهد در دستیابی این شهر به توسعه پایدار شهری مهمترین نقش را ایفا میکند و ابعاد اجتماعی و فرهنگی گردشگری شهری در رسیدن به توسعه پایدار شهری شهر مشهد نقش اصلی و کمکی را ایفا میکنند و در صورت توجه به آنها میتوانند راه را برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در شهر مشهد هموارتر کنند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری شهری ، توسعه پایدار.