ارائه مدلی جهت توسعه کارآفرینی

پس از طرح نقش کارآفرینی به عنوان یک روش خلاق مدیریتی برای آفرینش کسب و کارهای زود بازده، از اوایل دهه ی 1380 جنب و جوش به نسبت گسترده ای در کشور برای آموزش های مرتبط انجام گرفت. داوری درباره ی میزان اثربخشی این برنامه ها که از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت کار و امور اجتماعی و صداوسیما جدی تر گرفته شد، هنوز بر پایه ی یافته های معتبر امکان پذیر نیست. اما به استناد شواهد پراکنده و به ویژه طرح اهمیت بومی سازی کارآفرینی و کارآفرینی فرهنگی، پیشبینی نم شود که این برنامه اثربخشی چشمگیری داشته باشد. در حالیکه کارآفرینی در کشور، با برگردان چند اثر غربی معرفی شد، طرح مسئله ی کارآفرینی فرهنگی می تواند پس از بررسی های کافی و تامل درباره ی سازه های نظری آن، از سوی اندیشمندان و کارشناسان فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، آموزشی و پرورش مورد توجه بیشتری قرار گیرد. این توجه می تواند پیش درآمد تحولی اساسی در رابطه با کارآفرینی به عنوان زیرساخت لازم توسعه باشد. مقاله با به دست آوردن تعاریفی در زمینه های کارآفرینی اغاز می شود و سرانجام با بیان چند نکته درباره فرهنگ کارآفرینی و کسب و کار به عنوان نتیجه گیری به پایان می رسد.