کاربرد نظریه کارکردگرایی در آموزش و پرورش (نگرشی نو برای مدارس فردا)

مقاله حاضر با هدف بررسی کاربرد نظریه کارکردگرایی در آموزش و پرورش به منظور ایجاد نگرشی جدید برای مدارسفردا انجام پذیرفته است. روش به کار رفته در این مقاله، روش توصیفی از نوع مروری است که به شیوه ی کتابخانه ایو با استفاده از منابع موجود و با ابزار فیش برداری انجام شده است. بر اساس نظریه کارکردگرایی یک کل مرکب ازاجزایی است که آن را به وجود می آورند و در بقای آن سهیم می باشند، بدین ترتیب هر یک از بخش های نهاد اجتماعیمی تواند در بقای نهاد و یا تحول آن نقشی موثر ایفا نماید و وظیفه کارکردگرایی درک ماهیت در هم یافته نظام آموزشو پرورش در کلیت آن می باشد، مطالعه صورت گرفته نشان میدهد که آموزش و پرورش از منظر کارکردگرایی سهنقش اساسی حفظ و انتقال فرهنگ، نوآوری و اکتشاف و انتقال دانش جدید، تخصیص افراد به موقعیت های مختلف درجامعه را ایفا می کند و وظیفه بخش های مختلف آموزش و پرورش از قبیل مدارس فراهم کردن شرایط موجود جهتتحقق این رسالت میباشد تا بتوان نگرشی جدید را برای مدارس فردا با تکیه بر نظریه کارکردگرایی فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

نظریه کارکردگرایی ، آموزش و پرورش ، مدارس فردا ، نهاد اجتماعی