شناسایی و رتبه بندی مولفه های اثر گذار بر بهینه کاوی پرورش منابع انسانی در آموزش و پرورش (مطالعه موردی: آموزش و پرورش منطقه خورش رستم)

هدف پژوهش حاضر رتبه بندی عوامل موثر بر بهینه کاوی پرورش نیروی انسانی در سازمان آموزش و پرزرش منطقهخورش رستم بود. تحقیق حاضر با توجه به هدف مورد مطالعه کاربردی و از جهت روش استنتاجی و توصیفی– تحلیلی(استقرایی) و از جهت طرح تحقیق تلفیقی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش در بخش شناسایی عواملموثر بر بهینه کاوی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش رتبه بندی کردن پرسشنامه بود. جامعه آماری پژوهش شاملکلیه متخصصان و مدیران آموزش و پرورش منطقه خورش رستم بوده اند که از بین آن ها تعداد 100 نفر به روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند (گلوله برفی) به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از روشکدگذاری در بخش شناسایی عوامل و با روش تاپیسیس در بخش رتبه بندی عوامل تحلیل شدند. نتایج نشان داد کهعوامل موثر بر بهینه کاوی شامل شامل حس گرایی، تفکر استراتژیک، مهارت در مدیریت ، مشارکت سازمانی، تعهدسازمانی، توانمندسازی کارکنان، و همکاری می باشد که حس گرایی در بین آن ها دارای بالاترین اولویت می باشد. اینعوامل به صورت مارپیچی بر یکدیگر تاثیر دارند و تاثیر می پذیرند، بنابراین آموزش و پرورش برای رسیدن به بهینهکاوی و عملکرد بهینه نیاز به یک نگاه فراجناحی و فرامدیریتی دارد تا بتواند به اهداف خود برسد.

کلیدواژه ها:

بهینه کاوی ، منابع انسانی ، رتبه بندی ، تاپسیس ، آموزش و پرورش