بررسی میزان امید در بین دانشآموزان دوره متوسطه شهر بناب و راههای ارتقاء آن

تحقیق حاضر به بررسی میزان امید و راههای ارتقاء آن در بین دانش آموزان دوره متوسطه شهر بناب می پردازد. امید به زندگی بعنوان یکی ازپارامترهای توسعه اجتماعی محسوب می شود. این تحقیق به روش توصیفی از نوع پیمایش صورت گرفته است و جامعه آماری آن کلیهدانش آموزان دوره متوسطه شهر بناب است که براساس فرمول نمونه گیری کوکران 350 نفر دانش آموز بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند، کهنمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم نمونه انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه گردآوری شد: برایاندازه گیری میزان امید از پرسشنامه استاندارد اسنایدر استفاده شد. برای اندازه گیری متغیرهای مستقل نیز با استفاده از نظریات و پیشینه هایمطالعه شده پرسشنامه محقق ساخته ای در قالب طیف لیکرت طراحی گردید. اعتبار ابزارها با استفاده از اعتبار صوری و پایایی آنها نیز با آلفایکرونباخ سنجیده شد و مشخص گردید که ابزارها معتبر و پایا هستند. برای تحلیل داده های بدست آمده از نرم افزار آماری spss نسخه 20استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان امید با متغیرهای مقبولیت اجتماعی، عدالت اجتماعی، پایبندی به اعتقادات دینی دارای همبستگیمثبت میباشد ولی با متغیر محرومیت نسبی دارای همبستگی منفی میباشد. میزان امید براساس جنسیت دانش آموزان نیز معنی دار بدستآمد و دانش آموزان پسر بیشتر از دانش آموزان دختر امیدوار بودند. همچنین دانش آموزان پایگاه اقتصادی اجتماعی بالا نیز بیشتر از دو گروهدیگر به زندگی و آینده امید داشتند. در نهایت تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که 26 درصد از تغییرات متغیر ملاک یعنی امید توسطمتغیرهای پیش بین قابل تبیین است.

کلیدواژه ها:

امید ، پایبندی به اعتقادات دینی ، مقبولیت اجتماعی ، عدالت و پایگاه اقتصادی اجتماعی ، محرومیت نسبی