بازشناسی شیوه های بکار گیری نور روز در معماری فضاهای سنتی مناطق گرم وخشک ایران

نور روز را می توان یکی از عوامل تاثیر گذار در معماری فضاهای سنتی مناطق گرم و خشک دانست. امروزه به دلیل پیشرفت تکنولوژی استفاده از عناصری همچون پنجره ، شباک ، روزن و... برای تعامل نور در فضای معماری فراموش شده است . درمعماری سنتی ایجاد شرایط مساعد، تنوع و میزان نور طبیعی از راه عناصر معماری همواره مد نظر بوده است . هدف این پژوهش سعی بر بررسی شیوه های بکار گیری و بهر مندی از نور مناسب در فضای سنتی است .این تحقیق بر اساس تحقیقات قبلی و مطالعات کتابخانه ای مورد بحث وبررسی قرار می گیرد .نتایج این تحقیق نشان می دهد در معماری فضاهای سنتی مناطق گرم وخشک ابزار و ابداعات متنوعی برای بکارگیری و تنظیم تابش نور خورشید به کار گرفته شده است که نتیجه آن تنوع نور طبیعی و بهره گیری از حداکثر میزان نور وسایه است .

کلیدواژه ها:

نور طبیعی ، معماری سنتی ایران ، اقلیم