سیر تحولات معماری دوره سیلک IوII در فلات مرکزی ایران بر اساس داده های سه محوطه کلیدی این حوزه(سیلک، زاغه و سنگ چخماق)

مساله ی سکونت انسان و چگونگی تبدیل کلبه های ساده ی ساخته شده از مواد و مصالح بی دوام به معماری پیشرفته و مقاوم، همواره موضوع مورد بحث انسانشناسان و باستانشناسان بوده است. فلات مرکزی ایران که سابقه ی اشغال آن توس جوامع یکجانشین دست کم به هزاره هفتم ق.م میرسد، یکی از مناطقی است که تغییر و تحولات معماری و طی فرایند تبدیل شدن معماری ساده به پیشرفته در آن قابل پیگیری است.این فرایند پیچیده شدن معماری که خود در نتیجه ی پیشرفت در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و...هست، در این حوزه بزرگ و مهم فلات ایران قابل مشاهده است. در این مقاله با هدف نشان دادن پیشرفت و تبدیل معماری ساده به معماری پیچیده، فرایند تغییر و تحولات معماری در فلات مرکزی ایران در دو بازه زمانی سیلک I و II ، در سه محوطه ی کلیدی فلات مرکزی ایران(سیلک، زاغه و سنگ چخماق) مورد تجزیه و تحلیل و مفایسه قرار میگیرد.روش تحقیق این مقاله به صورت کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

سیر و تحولات معماری ، سیلک I و II ، فلات مرکزی ایران.