بررسی نقش عدالت اجتماعی در مدیریت توسعه پایدار (مطالعه موردی شهر پارس آباد)

توسعه متضمن تلاش جامعه برای نیل به اهداف ارزشی خود بوده و پایداری آن درگروتامین رفاه نسبی امنیت کامل و آگاهی کافی برای همه اعضای جامعه است درواقع توسعه پایدارمستلزم رعایت عدایت اجتماعی و توجه متوازن به وجوه فرهنگی سیاسی و اقتصادی حیات جامعه است به گونه ای که نیروی انسانی را به فراگرد توسعه خوش بین و امیدوار سازد ادراک بی عدالتی اثرمخربی برروند توسعه دارد زیرا اهمتمام نیروی انسانی و انگیزش عناصراجتماعی را تحت الشعاع خود قرارمیدهد دراین مقاله توسعه پایدار شهرپارس آباد باشاخصهای زیست محیطی منابع طبیعی و انسانی سنجیده شده است و همین جاست که پای عدالت به میان کشیده میشود دراین نوشتار باروش توصیفی و اتحلیلی به بررسی مفهوم عدالت درتوسعه پایدار پرداخته شد با این هدف که اولا جایگاه عدالت درتعریف توسعه پایدار بررسی و ثانیانشان داده شود که عدالت درتوسعه شهرپارس آباد ازجمله درمنابع انسانی و طبیعی یکی ازمبانی پایداری درتوسعه است بنابراین توسعه پایدار دراین شهر بدون رعایت عدالت بین نسلی و تعادل میان مولفه ها میسرنیست و فهم این مطلب هم به تصحیح نگرش ما به منابع انسانی و طبیعی و هم به تغییر روش ما درزندگی منجر خواهد شد و پایداری ما درگروهمین تصحیح نگرش و تغییر روش است

کلیدواژه ها:

مدیریت ، توسعه پایدار ، عدالت اجتماعی ، شهر ، پارس آباد