سنسورهای مورد نیاز برای توسعه هوشمندسازی شهرهای ایران با رویکرد آینده نگری (مطالعه موردی: شهر کرمان)

نخستین و اساسی ترین گام در حرکت به سوی هوشمندسازی شهرهای ایران، پردازش اطلاعات به دست آمده، کنترل و مدیریت صحیح آنهاست. ابزارهای سنجش پارامترهای فیزیکی محیط، سنسورها، زمینه را برای ارتقای کیفیت زندگی شهروندان شهر فراهم می نماید. این تحقیق توسعه ای که با نگاهی آینده نگارانه و به صورت مروری- موردی در شهر کرمان انجام شده، با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای- اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه ای) انجام شده است. لذا یافته های آن به دو بخش مروری و تحلیلی - توصیفی تقسیم بندی می شود. یافته های تحقیق در قسمت مروری نشان داد، پیشرفت سنسورها طیف وسیعی از زمینه های کاربردی جدید را به ویژه از طریق توسعه سنسورهای کوچک و پیشرفت های وسیع در سنسورهای محیطی، همراه با پیشرفت در رویکردهای حسگر انسان عملی ساخته است. در حقیقت چنین پیشرفت های سنسوری، منجر به رویکردهای سنجش نفوذ بیشتر انسان می شود که به مردم اجازه می دهد به طور فعال در توسعه یک شهر هوشمند کمک کنند. به عبارت دیگر، روند تکنولوژی فعلی و به ویژه رایانه های پوشیدنی، توسعه شهروندان هوشمند و توانایی آنها برای گرفتن اطلاعات متنی را تقویت می کند. به این معنی که این شهروندان هوشمند احتمالا به مشارکت کلیدی رد توسعه یک شهر هوشمند تبدیل خواهند شد. یافته های تحقیق در شهر کرمان نشان داد تقریبا در هیچ کدام از مولفه های شش گانه و 74 شاخص مربوط به هوشمندسازی، هیچ زیرساخت سنسوری از جنس سنسورهای انسانی، زمینی و سنجش از دوری در سطح این شهر با سطوح بالاتر که قابل استفاده در سیستم مدیریت جامع هوشمند شهر باشد، تعبیه نشده است. لازم است مدیریت شهری کرمان با هدف کمک به تسریع هوشمند سازی با دعوت از متخصصان امر در بخش های دولتی و خصوصی و شرکت های توسعه فناوری، زیرساخت سخت افزاری و نرم افزاری این رویداد را توسعه دهد تا زمینه برای هوشمندسازی در آینده ای نزدیک تر فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

آینده نگری ، سنسور ، شهر هوشمند ، هوشمندسازی ، شهر کرمان