استفاده از فعالیت بیوکنترلی درکنترل بیماریهای پس از برداشت میوه جات

بیماریهای پس از برداشت فاکتور اصلی محدود کننده د رمیوه ها و سبزی ها برای نگهداری طولانی مدت در انبار می باشند و فساد میوه ها بعلت افت ها و بیماریها در طول ذخیره سازی و انتقال برای فروش بالای 25 درصد از کل تولید را در کشورهای صنعتی شامل می شود و در کشورهای در حال توسعه بعلت فقدان امکانات ذخیره سازی مناسب به 50 درصد می رسد Penicillium expansum عامل کپک ابی و Botrytis cinerea عامل کپک خاکستری مهمترین عوامل فساد و اسیب های پس از برداشت میوه های سب و گلابی انبار شده است معمولترین راه الودگی از طریق صدمات مکانیکی نظیر ایجاد زخم، صدمه حشرات ، اسیبهای مکانیکی در حین برداشت بافتهای نکروتیک می باشد قارچ کش های شیمیایی ابزار ابتدایی برای کنترل بیماریهای پس از برداشت محسوب می شوند با این وجود بدلیل افزایش نگرانیهای عمومی برای سلامتی انسان و الودگی های محیطی استفاده افت کش ها و تکامل عوامل بیماری زاد ی مقاوم به بسیاری از قارچ ش های کلیدی استفاده از قارچ کش های شیمیایی را کاهش داده است.