ارزیابی افزایش قیمت موادغذایی بر رفاه خانوارهای مناطق روستایی استان اصفهان

این مقاله درصدد ارزیابی اثرات افزایش قیمت مواد غذایی مورد مطالعه (غلات و نان، گوشت ، لبنیات و تخم پرندگان ، روغن ها و چربی ها ، میوه ها و خشکبار ، سبزیجات و حبوبات ، قند وشکر و گروه سایر ) بررفاه خانوارهای مناطق روستایی استان اصفهان می باشد. برای این منظور، از نظریه ی تقاضا و به طور خاص از سیستم مخارج خطی به روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط (SUR) در برآورد معادلات تقاضا و سپس معیارهای تغییرات جبرانی و تغییرات معادل جهت ارزیابی تغییر رفاه مصرف کنندگان استفاده شده است. تخمین سیستم تقاضابر اساس داده های بودجه خانوارهای روستایی استان اصفهان وبرای دوره زمانی 1389-1384 انجام شده است . نتایج حاکی از آن است که با افزایش قیمت مواد غذایی هر سال رفاه خانوارهای روستایی استان اصفهان کاهش یافته است و این کاهش در سال 1387 نسبت به دیگر سال های مورد بررسی بیشتر بوده است و بعد از آن شاهد کاهش رفاه بیشتر به ترتیب در سال های 1389، 1384، 1388 ، 1386 و 1385 برای خانوارهای روستایی استان اصفهان بوده ایم . همچنین با توجه به نتایج حاصل شده ، به طور متوسط با افزایش قیمت مواد غذایی میزان آسیب پذیری دهک ها بالای درآمدی بیشتر از سایر دهک ها بوده است.

کلیدواژه ها:

سیستم مخارج خطی ، تغییرات جبرانی ، تغییرات معادل ، رفاه مصرف کننده ، قیمت غذا ، خانوارهای روستایی استان اصفهان