بررسی حرکات تکتونیکی بخش جنوبی گسل کازرون برازجان با استفاده از خطوط لرزه نگاری

در مطالعات و تحقیقاتی که تا کنون از سوی دانشمندان علوم زمین صورت گرفته، وجود شکستگی‌های بزرگ در پی سنگ ایران قطعی است. با توجه به عمق زیاد پی سنگ در ایران و قرارگیری ضخامت زیادی از رسوبات بر روی آن، شناسایی و تشخیص نوع حرکات این گسل‌ها تنها از راه‌های غیرمستقیم میسر بوده است از جمله استفاده از اطلاعات مغناطیس سنجی هوایی، گرانی‌سنجی، استفاده از نقشه‌های خطوط هم ضخامت، تغییرات رخساره‌ای، بررسی‌های ساختمانی قشر رسوبی روی پی سنگ و... . گسل پی سنگی کازرون – برازجان (قطر-کازرون) از جمله شکستگی‌های بزرگی است که در جنوب ایران مرز زاگرس ساده چین خورده و فروافتادگی دزفول را تشکیل می‌دهد (C.J. Talbot & M.Alavi, 1996) (شکل 1). این شکستگی در سطح زمین به صورت یک منطقه گسلی عریض است که دو روند شمالی جنوبی و کم و بیش موازی در آن دیده می‌شود. این دو روند در مجموع به صورت دو گسل راستالغز کازرون و برازجان معرفی شده‌اند (ساجدی، 1386). مطالعاتی که پیشتر از سوی برخی از پژوهشگران انجام گرفته است. (Falcom 1974; Baker et al., 1993; Berberian, 1995; Talbot and Alavi, 1996) گسل کازرون را به عنوان گسلی راست گرد معرفی کرده است. همچنین حرکات عمودی آن در قسمت‌های مختلف مشاهده شده است (M. Sepehr and J.W. Cosgrove, 2005) . در این تحقیق سعی شده حرکات مختلف گسل و وضعیت فعالیت آن در زمان‌های گوناگون نشان داده شود. برای این منظور اطلاعات حاصل از چاه اکتشافی و خطوط لرزه‌نگاری منطقه کوه کاکی واقع در 70 کیلومتری جنوب شرقی شهر بوشهر مورد استفاده قرار گرفته است.