معرفی شاخص ساختمانی بهینه در روش اویلر دیکانولوشن

اساس روش اویلر دیکانولوشن بر مبنای معادلات جزئی اویلر و مفهوم لایه هم ارز بنا شده است که با معرفی یک شاخص ساختمانی می‌تواند موقعیت توده‌ها را به دست آورد. از جمله مشکلات کار با این روش، تخمین صحیح شاخص ساختمانی می‌باشد که به طور مستقیم به ژئومتری توده مربوط می‌باشد. یکی از روش‌های تخمین این شاخص، بکارگیری آن بر روی ساختارهای مشخص و شاخصهای ساختمانی مختلف است. راه‌حل دیگری که در این مقاله شرح داده می‌شود، تعیین ضریب همبستگی بین آنومالی میدان کل و میدان ناحیه‌ای است که هترین شاخص ساختمانی، شاخصی است که کمترین ضریب همبستگی را تولید کند. هر دو روش ذکر شده در بالا بر روی یک کنتاکت مغناطیسی بکار گرفته شده است تا میزان اعتبار آن مشخص گردد.