انتخاب بازه بهینه به منظور افزایش نسبت سیگنال به نویز و پیوستگی پدیده ها در روش های پردازش CDS ,CRS

عملگر بر انبارش CRS، یک تقریب پاسخ سینماتیکی بازتاب، از یک سطح منحنی شکل می باشد که پرتو های موجود در آن به موازات پرتوی مرکزی مورد نظر در عملگر قرار دارند. بنابر این تعریف یک بازه مناسب که در آن، تقریب مورد نظر به اندازه کافی دقیق محاسبه شود ، امری ضروری می باشد. لذا در این مقاله بعد از تعریف انواع بازه در پردازش داده های لرزه ای به روش های CRS و CDS نحوه تاثیر بازه بر روی نتایج حاصل از پردازش های مذکور بررسی شد. بدین منظور داده های لرزه نگاری منطقه ای در شمال شرقی ایران تحت پردازش به روش های CRS و CDS و با بازه های گوناگون قرار گرفت و نتایج حاصله از این پردازش ها با یکدیگر مقایسه شدند. تغییر در نسبت سیگنال به نویز و افزایش پیوستگی رخدادها از جمله خصوصیاتی بود که در نتایج حاصل از بازه های مختلف مد نظر بودند. در انتها علاوه بر ویژگی های فوق، با در نظر گرفتن فاکتور زمان پردازش و کیفیت جانبی، بازه بهینه انتخاب و در انتها معیاری برای انتخاب این بازه پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

بازه ، سطح بازتاب مشترک ، سطح پراش مشترک ، کیفیت جانبی