تعیین تناسب اراضی برای توسعه آینده شهریس از دیدگاه اکولوژیکی

گسترش پرشتاب و بدون برنامه شهر تهارن و ترکیب بندی ناموزون آن اگر چه حاصل مجموعه ای از عوامل تاریخی-سیاسی و اقتصادی- اجتماعی می باشد ولی سرچشمه بسیاری از مسائل و بحرانهای زیست محیطی نیز شده است. با توجه به بحرانهای زیست محیطی حاصله هدف این تحقیق بر ارزیابی تناسب اراضی برای توسعهخ آینده شهر تهران با توجه به توان اکولوژیکی سرزمین متمرکز گردید. در همین رابطه حاشیه شهر تهران به شعاع 10 کیلومتر با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سیستمی و مدل اکولوژیکی ایران(مخدوم،1378) با بهره گیری از فناوری GIS مورد ارزیابی واقع گردید. نتایج از ارزیابی ر سه کلاس مناسب، نسبتا مناسب و نامناسب ارائه شد. نتیجه نهایی بیانگر ان است که توان اکولوژیکی منطقه مطالعاتی برای توسعه شهری بسیار محدود می باشد لذا روند توسعه بدون برنامه فعلی بایستی سریعا متوقف شده و برنامه های آتی توسعه شهری بر پایه توان بالقوه سرزمین با بهره گیری از فناوریهای نوین از جمله GIS و RS و ... استوار گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، سامانه های اطلاعات جغرافیایی ، تصاویر ماهواره ای ، محیط زیست ، توان اکولوژیکی ، ارزیابی