پهنه بندی خطر زلزله در منطقه عسلویه با تاکید بر توان لرزه زایی گسل های فعال منطقه

بررسی لرزه خیزی مناطق مختلف و کنترل ریسک زمین لرزه در جوامع شهری و محیط زندگی بشری از مهمترین رویکرد های علم زلزله شناسی می باشد. با دانستن میزان خطر زلزله در هر منطقه می توان راه کارهای مناسبی برای کاهش میزان خسارات جانی و مالی ارائه نمود. شناخت و آگاهی دقیق از وضعیت تکتونیکی، گسلش منطقه و فعالیت و توان لرزه ای این گسل ها بهترین راه برای برنامه ریزی در گسترش و ساخت وساز شهری در مناطق مختلف می باشند. در این مطالعه، پهنه بندی لرزه ای منطقه عسلویه بر پایه تقسیم بندی پهنه های لرزه خیز و زمین لرزه های رخ داده و همچنین شناسایی گسل های موثر در ایجاد آن انجام شده است. با تعیین چشمه های لرزه ای و سیستم گسلش منطقه، بانک اطلاعات لرزه ایی برای منطقه تهیه شده و اقدام به پهنه بندی خطر زلزله برای منطقه عسلویه شده است. با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که اکثر زمین لرزه ها در منطقه متاثر از گسل پیشانی کوهستان و گسل عسلویه می باشد. نقشه خطر زلزله تهیه شده نشان می دهد که منطقه متاثر از گسل پیشانی کوهستان و گسل عسلویه می باشد. نقشه خطر زلزله تهیه شده نشان می دهد که منطقه اقتصادی انرژی پارس جنوبی(عسلویه) در رده بالایی از خطر زلزله قرار دارد. تمامی لرزه های رخ داده در منطقه الگوی تکتونیکی حرکت پلیت عربی به زیر پلیت ایران مرکزی را دنبال می کند.

کلیدواژه ها:

لرزه خیزی ، پهنه بندی خطر زلزله ، گسل پیشانی کوهستان ، منطقه عسلویه