پتروگرافی، ژئوشیمی و ژنز اسکارن های آهن جنوب غرب اردستان، ایران مرکزی

منطقه مورد مطالعه در شمال شرق اصفهان، بر روی نوار آتشفشانی ارومیه- دختر واقع گردیده است و از نظر تکتونیکی دو شاخه فرعی منشعب شده از گسل اصلی قم-زفره را در بر می گیرد. در منطقه سکانس های متنوعی از سنگ های رسوبی از قبیل ماسه سنگ، شیل، سنگ آهک و کنگلومرا به چشم می خورد، هم چنین این منطقه دارای رخنمون های وسیعی از توده های نفوذی از جنس گرانیت، گرانودیوریت و کوارتز مونزونیت می باشد. نفوذی های گرانیتوئیدی احتمالاً به سن ائوسن زیرین-میوسن بالایی می باشند. قسمت شمال منطقه را ارتفاعات بلندی از واحد های آذرآواری (توف)، که بصورت لایه لایه نمایان است،تشکیل می دهند. در قسمت های وسیعی از منطقه مورد مطالعه سنگ های دگرگونه ای شامل اسکارن به چشم می خورد که بر اثر مجاورت سنگ آهک ناخالص با توده های نفوذی موجود در منطقه به وجود آمده اند. سنگ های منطقه هم چنین دستخوش دگرسانی شده و کانی های آن به وسیله سریسیت، کلسیت، کلریت و کانی های تیره جانشین شده اند. ماگمای سازنده این توده های نفوذی از نوعI، کالک آلکالن، غنی از پتاسیم (پتاسیک) بوده و از نظر درجه اشباع از آلومینیم (ASI) متاآلومین تا کمی پرآلومین می باشد. نمودارهای تعیین محیط تکتونیکی نشان می دهد که این توده ها با داشتن R>0 مشخصه گرانیتوئیدهای کوهزایی را دارا می باشد. این توده ها از نوع گرانیت های کمربند ماگمایی زون فرورانش (VAG) مرتبط با حاشیه فعال قاره ای است و گمان می رود که در پیوند با پدیده فرورانش پوسته ی اقیانوسی نئوتیتس به زیر پوسته قاره ای پلاتفرم ایران مرکزی در طی زمان سنوزوئیک حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

ارومیه-دختر ، اردستان ، ماگمای کالکوآلکالن ، اسکارن آهن ، گرانیتوئید