تحلیل آماری حریم لرزه ای گسل لهبری

مشاهده فجایع و خسارات زیاد زمین لرزه ها اهمیت مقابله با اثرات وخطرات آن را بالا برده است. با دانش کنونی بشر راه حلی جز طراحیسازه های مقاوم در برابر زمین لرزه و مقاوم سازی سازه های موجودوجود ندارد. برای رسیدن به این هدف تحلیل و ارزیابی خطر زمین لرزهو بدست آوردن یک برآورد خوب از نیروهای زمین لرزه از اهمیتبالایی برخوردار می باشد. استان خوزستان واقع در جنوب غرب کشورایران به عنوان قلب تپنده اقتصاد این کشور مطرح می باشد. بخشبزرگی از زیرساخت های مهم ایران در این استان قرار می گیرند کهگاهی اوقات در زون های لرزه ایی با خطر بالا ساخته شده اند. تحلیلخطر لرزه ای برای حریم لرزه ای گسل لهبری واقع در استان خوزستانبواسطه روش احتمالی انجام شده است. با استفاده از رابطه گوتنبرگ-ریشتر ضرایب لرزه خیزی a و b به ترتیب 2.6 و 0.72 محاسبه شده اند. دوره بازگشت برای بزرگاهای 2.5 تا 6.5 ریشتر با اختلاف 0.5 ریشترمحاسبه شده اند که به ترتیب عبارتند از 0.16، 0.36، 0.83، 1.91، 4.37، 10.00، 22.91، 52.48 و 120.23 سال با باررسی پارامترهای لرزه خیزی می توان گفت بیشترین زمین لرزه ها دربازه زمانی سال 2006 تا 2016 رخ داده و بیشترین تعداد زمین لرزه مربوطبه بزرگای 2.6 ریشتر می باشد. بررسی بزرگای زمین لرزه ها در اعماقمتفاوت نشان میدهد که در عمق 50 تا 60 کیلومتر بزرگترینزمین لرزه ها و در عمق کمتر از 10 کیلومتر کمترین بزرگا رخ دادهاست. در پهنه بندی حریم لهبری بیشترین وسعت در امتداد گسللهبری مربوط به زلزله های با عمق کمتر از 40 کیلومتر بوده وزلزله های با عمق بیش از 40 کیلومتر در جنوب شرق گسل تمرکزبیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

تحلیل آماری ، استان خوزستان ، گسل لهبری ، رابطه گوتنبرگ-ریشتر