کارایی مدل رقومی ارتفاعی سنجنده ASTER در تعیین مناطق مستعد زمین لغزش

شناخت نواحی مستعد به وقوع زمینلغزش و خطرات ناشی از آن یکی از اقدامات اولیه در مدیریت و برنامه-ریزی های عمرانی می باشد. استخراج مولفه های مختلف توپوگرافی و تاثیرگذار بر پدیده های طبیعی از مدلرقومی ارتفاع سنجنده ASTER به شکل کمی میتواند در این زمینه مفید واقع شود. هدف از این تحقیق پهنه بندی خطر زمین لغزش در بخشی از حوزه آبخیز سفیدرود می باشد. ابتدا عوامل احتمالی موثر بر وقوعزمین لغزش شامل لایه های ارتفاع، شیب، جهت، انحنای مسطح، شاخص رطوبت توپوگرافی و شاخص قدرتجریان از مدل رقومی ارتفاعی 30 متر تهیه شده از سنجنده استر، تولید و پس از تجزیه و تحلیل داده هادرمحیط سامانه های اطلاعات جغرافیایی میزان تاثیر هرکدام از لایه ها بر وقوع زمینلغزش بررسی شد و در انتهانقشه پهنه بندی زمین لغزش ایجادشد. بررسی ها نشان داد که بخش های مرتفع منطقه به علت رطوبت کمتر،ارتفاع و شیب بیشتر و تقویت عوامل ناپایدارکننده، مستعدتر به وقوع زمین لغزش هستند.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی زمین لغزش ، سامانه اطلاعات جغرافیای ، سنجنده استر ، زمینلغزش ، مدل رقومی ارتفاع