نقش گردشگری در توسعه اقتصادی مناطق روستایی؛ مطالعه موردی: روستاهای پیرامون شهر آبگرم

برنامه های مربوط به اوقات فراغت و گردشگری پدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تلقی می شود. برخی صاحب نظرانعقیده دارند که گردشگری به منزله نیروی محرک توسعه اقتصادی کشورها ست .با توجه به اهمیت گردشگری، تدوینراهکارهای مناسب اعتمادپذیری گردشگران به مناطق مورد بازدید و درنتیجه جذب گردشگر از اهمیت بالایی برخورداراست. در این راستا در سال های اخیر برای توسعه گردشگری در ایران، موضوع مناطق نمونه گردشگری مطرح شده استکه عمدتا با انگیزه ایجاد یک فضای منا سب برای گردشگران به منظور فراهم کردن زمینه توسعه پایدار میراث فرهنگی وگردشگری و جلب سرمایه گذاران داخلی و خارجی در ایجاد تاسیسات زیربنایی به منظور معرفی بهتر بناها و محوطه هایتاریخی، طبیعی مطرح گردید. در این پژوهش به منظور نقش عوامل گردشگری در توسعه اقتصاد روستایی، ازجملهروستاهای پیرامون شهر آبگرم مورد تجزیه تحلیل قرارگرفته است. روش و ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر شاملکتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی) است. یافته ها حاکی ازاین است که گردشگری مذهبی، گردشگری طبیعی و گردشگری فرهنگی به عنوان متغیرهایی هستند که توسعه اقتصادیرا در منطقه پیش بینی می نمایند، اما گردشگری سبز پیش بینی کننده معنی داری برای توسعه اقتصادی در منطقهموردمطالعه نبود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه ، اقتصاد روستایی ، شهر آبگرم