پتانسیل سنجی بهره برداری از انرژی خورشیدی در روستاهای خراسان رضوی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و مدل AHP

انرژی خورشیدی در مقایسه با سایر منابع انرژی یکی از مهمترین، قابل دسترس ترین و پاک ترین منابع کرهزمین است که برای بهره برداری از آن نیاز به تکنولوژی پیشرفته و پرخرج نیست. این انرژی به عنوان یک منبع مفیدکه فاقد خطر و اثرات نامطلوب زیست محیطی است می تواند در مناطق دارای محدودیت به منظور تامین برق روستاهای دوردست و آبادی های پراکنده همچنین برای تامین انرژی پایه و ارزان مورد نیاز در مزارع، صنایع روستایی، صنعتو کشاورزی و خدمات روستایی مورد استفاده قرار گیرد. نظر به اینکه میانگین سالانه مجموع ساعات آفتابی استانخراسان رضوی 3107/36 ساعت در سال می باشد، این پژوهش با هدف پتانسیل سنجی انرژی خورشیدی در روستاهای استان خراسان رضوی مورد انجام قرار گرفته است. در فرآیند پیاده سازی پژوهش ابتدا لایه های ساعات آفتابی، رطوبتنسبی، دما، جهت شیب، ارتفاع، بارندگی، فاصله از راه، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه در محیط GIS تولید شدند. در نهایت برای به دست آوردن وزن شاخص ها از نرم افزار expert choice بر اساس مدل AHP استفاده شد. لایه ها در GIS تلفیق شده، و در نهایت مناطق دارای پتانسیل بالا جهت بهره برداری از انرژی خورشیدی تعیین گردیدند. با برهمگذاری روستاها و محدوده های با پتانسیل بالای انرژی خورشیدی روستاهای مناسب جهت بهربرداری از انرژیخورشیدی شناسایی گردیدند. طبق نقشه نهایی قسمت های جنوبی، جنوب شرقی و غربی و قسمت های کوچکی ازناحیه مرکزی استان به عنوان مناسب ترین پهنه ها شناسایی شده و روستاهای این مناظق قابلیت بهربرداری از انرژیخورشیدی را دارند.

کلیدواژه ها:

پتانسیل سنجی ، روستا ، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، مدل AHP