بررسی نقش آموزش در پایداری زیست محیطی

یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار در زمینه های مختلف، از جمله محیط زیست، آموزش می باشد. متخصصان وکارشناسان محیط زیست باید برنامه ریزی لازم و تصمیمات مناسب برای حفاظت از محیط زیست را از طریق آموزشهمگانی برای سطوح مختلف اجتماعی اتخاذ نمایند. مشکلات زیست محیطی موجود در اغلب کشورها و استفاده بی رویهاز طبیعت و منابع طبیعی، ضرورت آموزش زیست محیطی را به منظور برطرف نمودن این مشکلات، دوچندان کردهاست. با ارایه آموزش، دانش و آگاهی اقشار مختلف اجتماعی از عوامل تهدید کننده سلامت و ثبات محیط زیست وراهکارهای حفاظت از آن افزایش یافته و فرهنگ زیست محیطی و مشارکت مردم در حفظ منابع طبیعی و محیط زیستاطرافشان، گسترش مییابد. در این صورت، نیازهای نسل های کنونی از منابع طبیعی موجود، برطرف می شود، ضمن آنکه بقا و پایداری محیط زیست تداوم می یابد و در نتیجه تحقق پایداری زیست محیطی امکان پذیر خواهد بود. با توجه بهاهمیت موضوع هدف این مقاله توصیفی- مروری، بررسی جایگاه آموزش در پایداری زیست محیطی بود. در مجموع، نتایجحاصل از بررسی تاثیر آموزش در پایداری زیست محیطی، بیانگر آن است که محور اصلی فرایند توسعه پایدار، انسان می-باشد و بستر لازم برای فعالیت های انسانی، محیط زیست است. انسانها برای هرگونه فعالیت در زمینه محیط زیست،باید دانش و آگاهی لازم را داشته باشند تا سلامت محیط زیست برای نسل های آینده تضمین گردد و بدین ترتیب،دستیابی به پایداری زیست محیطی امکان پذیر شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، پایداری زیست محیطی ، فرهنگ زیست محیطی. مشکلات