تحلیل تاثیرات اسکان غیر رسمی بر توسعه ی پایدار شهر نمونه موردی رشت

سکونتگاه های نا به سامان از پدیده های عمده ناپایدار کننده شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه و گونه ای شهر نشینی با مشکلات حاد است که بنابر مشاهدات جهانی در حال گسترش فزاینده می باشد اینگونه سکونتگاه ها هرچند جلوه ای از فقر هستند اما ازتاب کاستی ها و نارسایی های سیاست های دولت و بازار رسمی نیز محسوب می شوند بنابراین این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی تاثیرات اسکان غیر رسمی بر توسعه پایدار اقتصادی اجتماعی شهر رشت پرداخته است شهر رشت از جمله کلان شهرهایی است که با این مشکل مواجه بوده است به طوری که نتایج بررسی ها حاکی از این است 16 محله شهر رشت جزو سکونت گاه های غیر رسمی بوده که در این بین 4 محله عینک نخود چر باسکیاب سلیمان داراب از بزرگترین محلات غیر رسمی این شهر هستند وجود این سکونتگاه ها در درون شهر سبب ایجاد معضلات اقتصادی و خصوصا افزایش آلودگی های اجتماعی شده که خود افزایش هزینه های اجتماعی را به دنبال دارد بنابراین برای رسیدن به توسعه پایدار ابتدا بایستی کیفیت زندگی شهروندان در شهرها افزایش یافته که این امر مستلزم فراهم آوردن محیط زیستی ایمن و مطلوب است با توجه به اینکه اکثر افراد ساکن در این سکونتگاه ها از لحاظ اقتصادی در شرایط نا مناسبی هستند بنابراین مهم ترین اقدام بهبود اوضاع اقتصادی این افراد و دادن تسهیلات و خدمات مناسب جهت بهبود وضعیت زندگیشان و نیز فراهم کردن شرایطی که در آن این افراد بتوانند مسکنی با مصالح مقاوم و ایمن بسازند تا بتوانند در محیط مسکونی سالم و مطمئن زندگی کرده و به لحاظ روانی نیز در امنیت به سر برند

کلیدواژه ها:

سکونت گاه ها ، اسکان غیر رسمی ، توسعه پایدار ، رشت