ارزیابی توان اکولوژیکی شهر کلات جهت تعیین مناطق مستعد توسعه شهری با استفاده از مدل Fuzzy

یکی از ویژگی های عصر حاضر، شهرنشین شدن جمعیت، افزایش جمعیت شهرها و در پی آن توسعه شهرهای کوچک و بزرگ است (Gilbert and Galger, 1996: 7) بنابراین با توجه به توسعه روزافزون شهرها مشکلات بیشتری نیز به وجود می آید که به صورت مسایل بسیار جدی در زندگی روزمره بشر ظاهر می شوند (Qaragozloo, 2005: 3). امروزه توسعه و رشد شهرها، بخش وسیعی از مرغوب ترین و مناسب ترین اراضی بلافصل شهرها، از جمله زمین های کشاورزی و جنگلی مجاور را جذب نموده و تغییر شکل میدهد (MC Pherson et al, 1994: 15 ). که تاثیر منفی بر تنوع زیستی منطقه می گذارد (Kloor, 1999: 34). لذا، نمی توان توسعه شهرها را که از جنبه های ضروری برای ادامه حیات و فعالیتهای انسان است، محدود ساخت، بلکه باید آنها را متناسب با نیازهای امروز و فردای بشر آماده نمود، به گونه ای که از وارد آمدن آسیب بر محیط زیست جلوگیری شود ( Qaragozloo, 2005: 3). بر همین اساس شناخت ساختار طبیعی شهر از یک طرف میتواند موجب وسعت بینش و معرفت از محیط گشته و از سوی دیگر امکان هرگونه حرکت سنجیده و اندیشیده را در محیط از سوی انسان در قالب یک سیستم منظم فراهم می سازد. بنابراین شناخت اجزاء، عناصر و عوامل سازنده موثر در محیط، لازمه و پیش شرط هرگونه حرکت اندیشیده از طرف انسان است که برای اعمال مدیریت بر محیط صورت می گیرد (سرور، 233:1387). به همین منظور، در چند دهه اخیر، بسیاری از کشورها، برنامه ریزی سرزمین بر اساس آمایش و ارزیابی توان اکولوژیک را مهمترین ابزار و عامل تحقق توسعه پایدار بشمار آورده اند. در ایران نیز آمایش سرزمین برای هماهنگی ارتباط میان انسان، فضا و فعالیتهای انسان در فضا انجام میشود که تاکید خاصی بر دیدگاه فضایی (مکانی، جغرافیایی) در برنامه ریزی توسعه و تکامل ملی دارد (PoorAhmad, 2001:481).