بررسی تغییر و تحولات خلیج گرگان طی بازه زمانی 1395-1357

مناطق ساحلی همواره بر اثر عملکرد عوامل طبیعی و انسانی، از لحاظ فیزیکی دچار تغییر و تحولات قابل توجهی می شوند. یکی از عمده ترین عوامل طبیعی موثر بر محیط های ساحلی، بحث گرمایش کره زمین و تغییرات آب و هوایی است که امروزه، به یکی از نگرانی های بسیار مهم بشر تبدیل شده است. به طوری که طی قرن بیستم درجه حرارت کره زمین حدود 0/74 درجه سلسیون افزایش یافته و طی 50 سال اخیر نیز روند افزایش گرمای سطح کره زمین از شتاب بیشتری برخوردار بوده است (فنگ و همکاران، 2014). آخرین ارزیابی های به عمل آمده بر روی داده های ترازسنجی سطح آب اقیانوس ها طی یک سده اخیر نشان می دهند که تراز اقیانوس ها به طور متوسط 20-10 سانتیمتر بالا آمده است. همچنین، مدل تغییرات آب و هوایی نشان می دهد طی سال های 2100-1990، میانگین دمای هوای سطح کره زمین بین 6/4-1/1 درجه سلسیوس افزایش خواهد یافت (کروتنبرگ و همکاران، 2000) بر پایه مطالعات انجام شده، دانشمندان پیش بینی می کنند که سطح آب دریاها تا سال 2100، حدود یک متر بالا خواهد آمد و توزیع هندسی این مقدار افزایش در سطح آب دریاها و اقیانوس ها در تمامی مناطق ساحل کره زمین یکسان نخواهد بود (مای وسکی و همکاران، 2004). این در حالی است که رفتار هیدرولوژیکی بزرگ ترین آبگیر بسته کره زمین یعنی دریای کاسپین به گونه ای دیگر رقم خورده است.

کلیدواژه ها:

نوسانات تراز دریا ، دریای کاسپین ، خلیج گرگان ، تصاویر لندست