بررسی علل کاهش آب آبدهی آبخوان های دشت الشتر

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 302

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GEOO05_068

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

آب زیر زمینی بعد از یخچال ها و یخ پهنه ها,بزرگترین ذخیره آب شیرین زمین را شکل می دهند. در مناطق خشک و دور ازرودخانه ها و دریاچه های آب شیرین,غالبا تنها راه تامین آب برای مصارف گوناگون آب زیر زمینی است. حتی در نقاطی کهآب های سطحی به قدر کافی وجود دارد ممکن است استفاده از آب های زیر زمینی ترجیح داده شود. (صداقت، 1387-65) دراوایل قرن 12 میلادی با پیدا شدن چاه های آرتزین در اروپا تکنیک حفاری چاه ها توسع زیادی پیدا کرد. تا اواخر قرن18 عمق چاه ها به ندرت از 300 متر تجاوز می کرد. تنها در اواخر قرن 19 بود که عمق چاه های حفر شده با وسایل ماشینی جدید توانست از عمق چاه های قدیمی چینی ها بیشتر شود. (صداقت. 1387-69).

نویسندگان

لیلا گلی مختاری

دانشگاه حکیم سبزواری سبزوار،دانشکده جغرافیا و علوم محیطی

تیمور کولیوند

دانشگاه حکیم سبزواری سبزوار،دانشکده جغرافیا و علوم محیطی

الهام میری

دانشگاه حکیم سبزواری سبزوار،دانشکده جغرافیا و علوم محیطی