نقش فرآینذهای جریانی و مذیریت یکپارچه رودخانه ای (مطالعه موردی: حوضه زاینذه رود)

تاثیرات متقابل ناشی از منابع مختلف و اجزای زنده و غیر زنده ی موجوددر یک حوضه آبخیز، ضرورت پیاده سازی مدل مدیریت سیستمی یکپارچه را در حوضه های آبخیز با هدف بهره وری بهینه از منابع و هماهنگی جهت دستیابی به توسعه پایدار فراهم می کند. محدوده مورد مطالعه در این تحقیق حوضه زاینده رود است. ایجاد ناپایداری در جریان آب رودخانه زاینده رود و افت شدید در منابع آب زیرزمینی به ویژه در طی دهه اخیر باعث ایجاد دغدغه های جدی برای مردم، تصمیم گیران و مدیران آب در سطح استانی و ملی شده است. لذا بررسی علت ها و عوامل ایجاد این بحران به وجود آمده از یک طرف و چگونگی ایجاد جریان پایدار در رودخانه زاینده رود و جلوگیری از افت منابع آب زیرزمینی از جمله موضوعاتی است که در کلیه سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی ملی و منطقه ای و حتی بین عموم آحاد مردم مطرح می باشد. در نتیجه با بررسی های صورت گرفته چالش های پیش رو بررسی شده و به برخی از راهکارهای مدیریتی در غالب مدیریت یکپارچه و حوضه ای به خصوص الزامات اساسی مربوط به هماهنگی مدیریت اشاره شده است. لذا در این تحقیق تلاش بر این است با استفاده از نتایج مطالعات معتبر و شناخت ویژگی های محیطی به بررسی ویژگی محیط های رودخانه ای پرداخته و راهکارهایی جهت توسعه و مدیریت حوضه ها ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

حوضه رودخانه ای ، مدیریت یکپارچه و جامع ، رودخانه زاینده رود