مقابله اجتماعی با فاجعه در روستاهای شهرستان بم بعد از زلزله سال 1382

زلزله یاهرفاجعه طبیعی دیگر به بخش یا به عبارت دیگر لایه ازجامعه اسیب میزند که لایه مورفولوژیک نامیده میشود لایه مورفولوژیک شامل امکانات و ویژگیهای فیزیکی جامعه می شود درادامه این احتمال وجود دارد که جامعه بخشی ازاعضای خود را ازدست بدهد میزان اسیب به اعضای جامعه تابعی است که ازشدت حادثه و نیز استحکام فیزیکی و امادگی دفاعی جامعه ازدست دادن برخی اعضای جامعه دوپیامدعمده دارد اول اسیب به شبکه های روابط اجتماعی ودوم فعال شدن اعضای شبکه های اجتماعی برای جبران اسیب ویژگی مهم شبکه های اجتماعی آن است که عموما متکی به گره های خاصی نیستند و ازبین رفتن گره های معدود منجر به گسست درشبکه نمی شود بلکه دیگراعضای شبکه راترغیب به نزدیکی می کند البته این ادعا توسط دوعامل مهم محدود میشود اول تعداداعضای اسیب دیده و دوم میزان فشارمعیشتی به بازماندگان شدت هردو این عوامل اگرافزایش یابند میتوانند انسجام اجتماعی را مختل کنند نظم اجتماعی را برهم زنند و اشخاص را به سوی فردگرایی رهنمون شوند تحلیل هایانجام شده با استفاده ازداده های کمی دست اول نشان یمدهد که درروستاهای زلزله زده بم شبکه های اجتماعی به یاری تقریبا تمام افراداسیب دیده رفته اند و گرچه خود بازماندگان هم اسیب دیده بودند اما یاریگری متوقف نشده و این خود عامل مهمی درهضم سریع ترپیامدهای ناگوار زلزله بوده است

کلیدواژه ها:

بم ، زلزله ، جامعه شناسی فاجعه ، روستا