آسیب شناسی امنیت اجتماعی زنان در فضاهای عمومی شهری با تاکید بر دسترسی به پلیس (مطالعه موردی : مترو ، ایستگاه امام خمینی)

احساس امنیت در امان بودن یا در امان حس کردن شخص از هر گونه تهدید تعریف می شود وحضور مردم در فضاهای عمومی شهر مستلزم احساس امنیت از سوی آنان می باشد. احساس امنیتیکی از ابعاد اساسی مفهوم امنیت در معنای کلی آن است.پیش فرض اساسی تحقیق حاضر نقشپلیس در تامین و فراهم کردن امنیت است.عملکرد این نهاد امنیتی انتظامی به اشکال گوناگون میتواند در فرآیند تولید و استمرار احساس امنیت شهروندان موثر باشد.هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیردسترسی به پلیس بر احساس امنیت زنان در فضاهای عمومی شهری می باشد.روش پژوهش در این پژوهش از حیث موضوع توصیفی و هدف کاربردی می باشد. اطلاعات وداده های مورد نیاز به شیوه پیمایشی و میدانی ، از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است و تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و Excel انجام گرفته است.برای تحلیل داده ها ازآمار توصیفی استفاده شده و اثبات فرضیه نیز از همبستگی پیرسون استفاده شده است.نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر نشان می دهد دسترسی به پلیس یکی از عوامل موثر براحساس امنیت زنان در فضاهای عمومی شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، امنیت ، امنیت اجتماعی ، فضای عمومی