بررسی کالبدی فضایی حاشیه نشینی در محله مرادآباد شهر چابهار

شهرنشینی یکی از مهمترین جنبه های زندگی اجتماعی امروز در سطح دنیاست. این پدیده در گذشته هم وجود داشته است ولی مسلما از جهت تعداد و نسبت جمعیت شهری قابل قیاس با امروز نیست. در واقع، رشد شهرنشینی در سطح جهان در قرن بیستم و به ویژه از نیمه ی دوم آن شروع شده است و از این جهت یک پدیده جدید به شمار می رود. در این بین، حاشیه نشینی یکی از مقوله های مهمی است که در بحث مسایل شهرنشینی امروزی مهم است. در کشور ما نیز جریان سریع شهرنشینی، طی چند دههی اخیر حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی را به دنبال داشته است و این پدیده ی در حال رشد، مشکلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی فراوانی را در اغلب شهرهای بزرگ ایران به وجود آورده است. چابهار یکی از این جمله شهرهاست که رشد سریع شهرنشینی را در چند سال گذشته تجربه کرده و با پدیده حاشیه نشینی مواجه شد. بنابراین هدف تحقیق حاضر به دنبال تاثیرات حاشیه نشینی در ناامنی محله مراد آباد چابهار بوده است . روش تحقیق توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و بررسی های میدانی در سطح محله مراد آباد چابهار می باشد. ارزیابی نتایج آزمون روابط بین تعاملی بین متغیرهای عمده مورد بررسی، رابطه و تفاوت معنی دار بین متغیرهای سطح سواد، توجه ارگان های دولتی، سطح فرهنگ، فقر، کمبود نور بر ناامنی، تاثیر بیکاری بر نا امنی محله، تاثیر معتادین بر ناامنی و تاثیر بیکاری بر جرم و جنایت بر اغتشاش و ناامنی در محله مرادآباد چابهار را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

شهر ، حاشیه نشینی ، محله مراد آباد ، چابهار