نقش عوامل ژیومورفولوژیکی در آمایش محیطی منطقه چابهار

در بحث آمایش و مدیریت مناطق جغرافیایی، مطالعات و پژوهش ها در زمینه عوامل محیط طبیعی اهمیت بسیار زیادی دارد. زیرا داده های تولید شده از نتایج اینگونه پژوهش ها، راهنمایی های بسیار ارزنده ای در نحوه مدیریت و به نوعی آمایش محیط بر اساس پتانسیل های محیطی بشمار میرود. هر گونه دخل و تصرف انسان در محیط طبیعی، باید با آگاهی کامل انجام شود. در غیر اینصورت، منشاء ایجاد اخلال در تعادل پدیده هاست و عمکلرد پدیده ها را به طور چشمگیری تغییر می دهد. هدف این مقاله، بیان اهمیت و نقش عوامل ژیومورفولوژیکی در آمایش و مدیریت محیطی منطقه چابهار می باشد. روش پژوهش تحقیق، بصورت مطالعه اسنادی وکتابخانه ای و استفاده از تصاویر ماهواره ای و نقشه های مربوط به منطقه است. در این پژوهش، بصورت موردی عوامل مهم مورفولوژیکی مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای تهیه و تجزیه و تحلیل نقشه ها از نرمافزار ArcGis بهره گیری شده است. نتایج بیان کننده و نشان دهنده اهمیت و تاثیرگذاری فاکتورهای مورد مطالعه در منطقه چابهار می باشد. با توجه به مورفولوژی محدوه مورد مطالعه و وضعیت تقریبا مناسب آن در عوامل یاد شده مانند، شیب کم، جهت شیب شمالی، ارتفاع پایین و دسترسی به آبهای آزاد می تواند با یک برنامهریزی مناسب به توسعه ای پایدار و متناسب با شرایط منطقه دست یابد.

کلیدواژه ها:

عوامل ژیومورفولوژیکی ، آمایش محیط ، چابهار