ارزیابی امنیت بخشی بازارچه های مرزی در راستای توسعه پایدار مناطق مرزی نمونه موردی: بازارچه های مرزی سیستان و بلوچستان

امروزه، از بنیادی ترین مسایل فراروی کشورهای در حال توسعه، دستیابی به توسعه پایدار، امنیت فراگیر و عدالت اجتماعی میباشد. با یک بررسی اجمالی میتوان به جایگاه ضعیف مناطق مرزی و پیرامونی، در مقایسه با مناطق مرکزی کشور در فرآیند توسعه ملی و منطقه ای پی برد. از دلایل این امر میتوان به انزوای جغرافیایی مناطق مرزی، دوری از قطب های صنعتی اقتصادی و توسعه نیافتگی در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی اشاره نمود. وجود این گونه مسایل در مناطق مرزی باعث شده تا کشورهایی چون ایران در قالب بازارچه های مرزی که از شناخته شده ترین روش های توسعه اقتصادی نواحی مرزی و حاشیه ای به شمار میرود، قدم در راه مبارزه با مسایل متنوع ناشی از عقب افتادگی در نواحی مذکور بگذارند. نوشتار حاضر، با بهرهگیری از روش توصیفی تحلیلی و تکیه بر منابع اسنادی کتابخانه ای و نیز فرا تحلیل برخی آثار موجود تلاش دارد به بررسی و تبیین نقش بازارچه های مرزی در امنیت و توسعه پایدار نواحی مرزی بپردازد. در این راستا، فرض اصلی و بنیادی بر این نکته تاکید دارد که تاسیس بازارچه های مرزی در بخش جنوب شرق کشور، پتانسیل بالایی در افزایش ضریب امنیتی و توسعه پایدار این نواحی داشته اند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مناطق مرزی ، امنیت ملی ، بازارچه های مرزی