ظرفیت باربری پی های اسپادکن سکوهای خودبالابر در لایه رسی

سکوهای خودبالابر (جک آپها) یکی از انواع سازه های فراساحلی میباشند که کاربردهای مختلفی دارند. برای نمونه این سکوها به عنوان سکوی نفتی موقت یا سکوی حفاری گمانه یا ترمینالهای نفتی دور از ساحل و گاهایا با رعایت تمهیداتی به عنوان سازه های دائمی، مورد استفاده قرار می گیرند. برآورد ظرفیت باربری پایه ها یا پی های با مقطع دایرهای قرار گرفته بر لایه رس زهکشی نشده، در بسیاری از مسائل ژئوتکنیکی حائز اهمیت است. در این راستا و به طور ویژه میتوان از اسپادکنها به عنوان فونداسیون پایه های جک آپ نام برد. در برآورد ظرفیت باربری اسپادکن، توجه به مواردی همچون عمق استقرار آن در لایه رسی و همچنین نرخ افزایش چسبندگی خاک با عمق به ویژه برای پایه های اسپادکن بزرگ، از اهمیت ویژهای برخوردار میباشند. در این مقاله پس از مروری بر روشهای کلاسیک ظرفیت باربری اسپادکنهای مرسوم با مقطع دایره ای، مطالعات انجام شده در خصوص تعیین ضریب ظرفیت باربری N C بررسی میشوندنهایتا. بر اساس جمعبندی نتایج حاصل از مطالعات موجود، سعی شده است تا روشهای جدیدتر و مناسبتر برای محاسبه ظرفیت باربری اسپادکن در لایه رسی یکنواخت و در شرایط مختلف عمق نفوذ جمع آوری، استخراج و ارائه گردند.

کلیدواژه ها:

ظرفیت باربری ، اسپادکن ، سکوی خودبالابر ، لایه رسی ، ژئوتکنیک دریایی ، فراساحل