مقایسه بیگانه سنگ های موجود در گنبدهای نمکی زاگرس، ایران، گنبدهای نمکی حاشیه جنوبی خلیج فارس، امارات متحده عربی و عمان

گنبدهای نمکی فراوانی در بخش جنوبی زاگرس و حاشیه جنوبی خلیج فارس واقع شده اند. تقریبا همه این گنبدها از توالی ضخیمی از تبخیری های اینفراکامبرین که بصورت عمیق دفن شده اند (نمک هرمز) منشا گرفته اند که در گذشته در امتداد حاشیه شمالی گندوانا تشکیل شده اند. این گنبدهای نمکی در بردارنده قطعات بیگانه ای از سنگ های آذرین، رسوبی و سنگ های دگرگونی درجه پایین می باشند. برخی از این قطعات بیگانه متعلق به پی سنگ عربی می باشند که از عمق 8 کیلومتری به سطح زمین آورده شده اند. ترکیب کلی این قطعات بیگانه تقریبا یکنواخت است و از قلسیک و حد واسط در حاشیه جنوبی خلیج فارس و زاگرس چین خورده تا غالبا بازیک در زاگرس مرتفع تغییر می کند. در زاگرس مرتفع بیگانه سنگ ها عمدتا شامل بازالت، بازالت آندزیتی، آندریت، تراکیت، پیروکلاستیک، سنگ های تبخیری و واحدهای رسوبی است. قطعات بیگانه در زاگرس چین خورده عمدتا شامل طبقات قرمز با تناوبی از شیل ها، سیلستون و ماسه سنگ به همراه سنگ های آهکی و دلومیتی و سنگ های آذرینی همانند ولکانیک های فلسیک، ریولیت، ریوداسیت است. این سنگ ها در گنبدهای نمکی امارات متحده عربی و عمان غالبا شامل سنگ آهک و دلومیت، ماسه سنگ ریزدانه، سیلتستون، مادستون و پورفیری های کوارتز و فلدسیات و کوارتز فلسیک و نمونه های بازالتی و آندزیتی و نیز دلریت و گابرو می باشند.

کلیدواژه ها:

گنبد نمکی ، بیگانه سنگ ها ، نمک هرمز ، زاگرس ، امارات متحده عربی و عمان