تاثیر روانشناسی محیط در طراحی فضای شهری (نمونه موردی: گذر آب انبار نو ساری)

روانشناسی محیطی محملی نو برای جستجوی عوامل تاثیرگذار بر طراحی محیط است. در این علم سه عامل اساسیانسان، محیط و رابطه بین انسان و محیط مورد بررسی قرار میگیرد تا چگونگی کنش و واکنش و تاثیرگذاری هر یک بردیگری مشخص شود. براین اساس میتوان روانشناسی محیط را با طراحی محیط و معماری در پیوند دید. این فرآیند به-صورت چرخ های است که از ادراک شروع شده به شکل گیری رفتار و همچنین تغییر در محیط میانجامد. این تغییراتدوباره در این چرخه ادراک شده و این فرآیند تکرار می شود. انسان به منظور ارضا نیازهای خویش از محیط اطلاعاتیکسب می کند که در نتیجه سبب ادراک محیط خواهد شد.با پیشرفت دانش بشری و کیفیت زندگی در قرن بیستم میلادی از یک سو طراحان در پی استفاده از بستر گسترده علومانسانی در مطالعات محیطی و کاربرد آن در طراحی بوده اند و از سوی دیگر پژوهشگران علوم انسانی و به ویژه روانشناسان،انتقال و ساماندادن به مطالعات آزمایشگاهی در بستر زندگی روزمره و واقعی انسان را مورد توجه قرار داده اند. ازهمنشینی و تعامل این دو دسته از معارف و اندیشه های بشری حوزه هایی میان دانشی به تکوین رسیدهاند و نظریه هایطراحی مبتنی بر نیازها و درک انسان از محیط زندگی را در زمینه های مختلف تدوین و در اختیار طراحان قرار دادند وبستر روانشناختی پرداختن به رابطه انسان و محیط را نیز آماده پژوهش های سامان یافته بعدی کرده اند.در این تحقیق محدوده آب انبارنو در ساری از لحاظ روانشناسی باتوجه به تاریخی بودن سایت مورد بررسی قرار می گیرد.این بررسی دو بخش میباشد : 1. شناسایی محیط، 2. رفتارهای موجود در محیط.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، فضای شهری ، معماری ، آب انبارنو ، ساری