بررسی و پایش خشکسالی وترسالی منطقه زاگرس با شاخص بارش استاندارد شده SPI

خشکسالی از مخاطرات قابل توجه در مسائل محیطی و آب و هوایی است و منطقه زاگرس که به خاطر ویژگی های خاص توپوگرافی ، و قرار گرفتن در مسیر توده های هوای بیرونی، شرایط ویژه ای را از نظر آب و هوایی ایجاد کرده است شایان مطالعه است لذا به منظور پایش و بررسی خشکسالی منطقه زاگرس و مقایسه آن با ترسالی های آن که از موارد مهم در بحث پایداری محیط می باشد، داده های بارش ماهانه ایستگاه ها طی یک دوره آماری 20 ساله از 1986 تا 2005 انتخاب و پس از استانداردسازی به روش شاخص بارش استاندارد شده SPI در دو مقیاس مانی کوتاه مدت 3 ماهه و 6 ماه و بلند مدت 12 ماهه و 24 ماهه بررسی گردید و تداوم و شدت خشکسالی ها و ترسالی ها به صورت جداوال و منحنی ها و نقشه های شدت خشکسالی ها و ترسالی ها تهیه و تحلیل گردید و نتایج بیانگر این بود که منطقه زاگرس در دوره آماری 40 درصد در وضعیت نرمال بارش و 31 درصد در وضعیت خشکسالی و 29 درصد در وضعیت ترسالی بوده است و شدیدترین خشکسالی را در سال 2000 برای 4 مقیاس زمانی و شدیدترین ترسالی ها در مقیاس های زمانی مختلف در سالهای متفاوت اما در یک دوره به خود دیده است و در مجموع خشکسالی های شدید در نیمه شالی و ترسالی های شدید در نیمه جنوبی زاگرس رخ داده اند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی و ترسالی ، زاگرس ، شاخص بارش استاندارد شده ، مقیاس کوتاه مدت و بلندمدت