ارزیابی قابلیت های ژئوتوریسمی شهرستان طبس

ایران یکی از پرجاذبه ترین کشورهای جهان از لحاظ نوع منابع و میراث زمینشناختی و طبیعی است. پدیده ها و عوارض زیبای طبیعی-زمینشناسی و چشم اندازهای بینظیر ایران به عنوان یکی از مهمترین مقاصد گردشگری در کشور مطرح بوده و توسعه ژئوتوریسم و تاسیس ژئوپارک، بالاترین کارایی و اثربخشی را در زمینه اشتغال، درآمدزایی، ایجاد رفاه اجتماعی نسبی در روستاها، کانون کوچک جمعیتی، شهرهای کم برخودار صنعتی و معدنی و همچنین شهرهای کم بهره از بودجه های نفتی، دارا میباشند. ژئوتوریسم شاخه جدیدی از گردشگری مسئولانه است که با هدف حفاظت از میراث زمین و همچنین ارتقای سطح زندگی جوامع بومی، حفظ ارزشهای فرهنگی و گردشگری ژئوتوریسم، در قالب مکانهایی نمایان شده است که به عنوان ژئومورفوسایت از آنها یاد میشود. مجموعه میراث ژئومورفولوویکی، فرهنگی وگردشگری ژئوتوریسم، در قالب مکانهایی نمایان شده است که به عنوان ژئومورفوسایت از آنها یاد میشود. شهرستان طبس با وجود فرایندهای مختلف زمین شناسی، مجموعه متنوعی از این ژئومورفوسایتها را در خود جای داده است. به دلیل قرارگیری منطقه طبس بین دو ناحیه بزرگ کویری ایران(دشت لوت وکویر مرکزی )، مناطق کویری و بیابانی طبس تقریبا در حاشیه قرار گرفته است و بسیاری از توانمندیهای آن هنوز به صورت علمی بررسی نشده است. در همین راستا مقاله حاضر به بررسی نواحی ژئوتوریسمی شهرستان طبس و ارزشهای گردشگری آنها پرداخته است. نتایج نشان میدهد که ناحیه های ژئوتوریسم شهرستان طبس دارای پتانسیلهای زیادی برای توسعه گردشگری و تجهیز بیشتر میباشند. روش تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی مبتنی بر روش کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، ژئوتوریسم ، پتانسیل های گردشگری ، شهرستان طبس