نظریه پردازی در فقه و اصول ظرفیت ھا و محدودیت ھا

فهم و استخراج یک نظریه روشمند و قابل دفاع و به عبارت دیگر فرآیند ارایه نظریه کاربردی و خردمندانه نیازمند آشنایی نظریه پرداز با پاره ای مباحث پیشانظریه ای است که بسیاری از آن مباحث علاوه بر آن که ضروری هستند می توانند تسهیل کننده ورود وی به قلمرو و جغرافیای ارایه یک نظریه علمی باشند. از جمله مباحثی که می تواند به نظریه ساز در تولید یک نظریه کمک کند را برخی صاحب نظران مواردی چون: 1. دانش کافی نظریه پرداز در دو محور روش شناسی نظریه پردازی و پدیده مورد مطالعه؛ 2. داشتن تصویری روشن از نیاز به نظریه؛ 3. دانش درست ارایه دادن نظریه در قالب علمی آن ، ذکر کرده اند. در این فصل تلاش شده علاوه بر آن که به مبادی بحث از نظریه و نظریه های فقهی و اصولی پرداخته شود؛ پاره ای مباحث هم چون ظرفیت فقه و اصول موجود برای تولید نظریه و چرایی حضور کم رنگ این رویکرد در فقه و اصول نیز مورد بحث قرار گیرد.