اعتیاد به کار و پیامدهای آن در سازمان

اعتیاد به کار شامل رفتارهایی است که ممکن است منجر به بسیاری از اقدامات بهداشتی زیان آور شود (رابینسون، 8991). این حالت به خستگی، نداشتن رابطه خوب با همکاران یا کم بودن زمان و انرژی برای زندگی خانوادگی،دوستان، سرگرمی ها و فعالیت های دیگر منجر می شود. اعتیاد به کار می تواند سبب افزایش اضطراب، افسردگی، علایم جسمی و در مجموع کاهش سلامت عمومی گردد. هدف از مقاله حاضر، بررسى پدیده اعتیاد به کار و پیامدهاى آن است . در فضاى امروزى جامعه که رقابت گسترده اى بین سازما نها وجود دارد، جایگاه نیروى انسانى نسبت به گذشته اهمیت چشم گیرى پیدا کرده که از آن به عنوان سرمایه انسانى نام می برند . در این راستا چنین به نظر می رسد یکى از سیاست ها وخط مشی هاى سازمان ها، استفاده حداکثرى از زمان، توان و استعداد نیروهاى موجود در سازمانشان می باشد، لذا پس از آنکه فرد به استخدام سازمان در آمد، بیشترین وقت خود را صرف انجام کارهاى محوله در سازمان می کند . در این بین، افرادى پیدا می شوند که علاوه برحمایتها و مشوق هاى سازمانى نسبت به انجام وظایف کارى خود، چنان شیفته و علاقه مند به کار خود می شوند که ساعات طولانى از وقتشان را صرف انجام کارها و حضور در سازمان می کنند که این مساله می تواند پیامدهاى متفاوتى را براى افراد، خانواده، سازمان و در نهایت جامعه داشته باشد که مهمترین آن ، عدم تعادل وهماهنگى بین کار و خانواده می باشد . لذا این نیاز احساس می شود تا نسبت به شکل گیرى این پدیده که در سازمان هاى چالش برانگیز و پردغدغه همانند سازمان هاى نظامى در حال رواج است، شناخت و اطلاعات بیشترى کسب شود تا راه گشاى مدیران نسبت به مشکلات این پدیده باشد تا بتوانند با شناخت و آگاهى بیشترى برنامه ریزى و تصمیم گیرى ساختارمند و بهینه در قبال این موضوع داشته باشند .

کلیدواژه ها:

اعتیاد به کار ، عجین شدن با کار ، اقدامات بهداشتی زیان آور