نمازگزاری و ارتباطش با تمدن زایی باتکیه بر کلام و سیره ی رضوی

در این پژوهش تلاش شده تا بر پایه ی فرضیه ی ارتباط میان نمازگزاری و ت مدن زایی، در پرتوی آموزه های رضوی درباره ی نمازگزاری به مولفه هایی دست یابد که می تواند شاخصه هایی ارزشمندی در تمدن زایی گردد با روش کتابخانه ای و تحلیل محتوا، به جمع آوری آموزه های رضوی پرداخته شده ، سپس بااستناد به دیگر متون اسلامی از جمله آیات کریمه، مولفه های به دست آمده را به تمدن مرتبط نموده تا شاخصه های تمدن زای مرتبط با نماز و نمازگزاری یافت شود استنباط مولفه های پنج گانه اقامه ی نماز از آموزه های رضوی، یافته های این پژوهش است که با سه شاخصه های تمدن زای مطابق با دیدگاه اندیشمندان در عرصه ی فلسفه تاریخ، همبستگی دارد زمان مندی نماز، اقامه ی نماز جماعت و توجه به ربوبیت حقتعالی در نماز به ترتیب با ایجاد و حدت درونی با نظام هستی، ایجاد وحدت در نظام انسانی و ایجاد وحدت امنیت زا، شاخصه های احساس نیاز به وحدت به عنوان یکی از شاخصه های تمدن زا همبستگی دارد استغفار در نماز با ایجاد سلامت اقتصادی، با شاخصه های فشار اقتصادی به عنوان یکی دیگر از شاخصه های تمدن زا هم راستا است فروکش شدن تدریجی سرکشی، به وسیله ی نماز با ایجاد سلامت اجتماعی، ارتباط مستقیم با فشارهای اجتماعی به عنوان دیگر شاخصه های تمدن زا دارد.

کلیدواژه ها:

نمازگزاری ، تمدن ، آموزه های رضوی ، امام رضا (ع) ، نماز و تمدن ، امام رضا (ع) و تمدن