تحلیل محتوای روایات در زمینه مدیریت تضادهای بینافردی اجتماعی

تضاد بینافردی اجتماعی هرگونه رفتار، تفکر و احساس خصمانه آگاهانه است که میان افراد جامعه رخ میدهد. مطابق آموزه های دینیو همچنین نظریات جامعه شناسی، روانشناسی اجتماعی و ارتباطات انسانی، تضادهای اجتماعی جزء لاینفک زندگی جمعی انسان هااست، و در یک نگاه کلان، جامعه را گریزی از آن نیست. این موضوع دهه های متمادی است که مورد توجه اندیشمندان علوم انسانیاست و یکی از توجهات آنها در این مسئله، ارائه راه حل هایی برای مدیریت تضادها است. این موضوع به شکل گسترده ای در منابعدینی ما مورد توجه قرار گرفته است. آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است، پاسخ به این پرسش است که در روایات چهراه حلی برای مدیریت تضادهای بینافردی بیان گردیده است برای پاسخ به این پرسش، با روش علمی نقلی، بعد از تبیین مسئله وابعاد آن، به جمع آوری روایات و سپس تجزیه و تحلیل محتوای آنها پرداخته شده است. بر اساس بررسی های صورت گرفته درروایات، برنامه اسلام برای مدیریت تضادهای اجتماعی در حوزه روابط بینافردی، در برگیرنده قواعد و قوانینی است که برای تنظیمروابط اجتماعی انسانها تشریع شده است که شامل 5 محور اصلی می گردد: نفی برتری های دورغین؛ تعیین حقوق متقابل؛ دستور بهخلق نیکو؛ تلطیف عواطف و احساسات؛ نهی از امور تضادبرانگیز.

کلیدواژه ها:

مدیریت تضادهای اجتماعی ، روابط اجتماعی ، روابط بینافردی ، نظریه اجتماعی اسلام