بررسی تاثیر آموزش تقلید متقابل در درمان کودکان درخودمانده

روش آموزش تقلید متقابل یک روش طبیعت گرایانه بوده و تاکید عمده در آن نیز برروی نقش اجتماعی تقلیددر رفتارهای کلاسیک و سایر برنامه های آموزشی می باشد در آموزش تقلید متقابل، تقلید می تواند تعامل کلیرا با درمانگر یا ولی کودک افزایش دهد مداخله ای که بتواند مهارت های تقلیدی خود به خودی را در طولتعامل طبیعی آموزش دهد ممکن است تاثیر به خصوصی برای افزایش انعطاف پذیری، تقلید اجتماعی و دیگرمهارت های ارتباط اجتماعی داشته باشد. آموزش تقلید متقابل یک مداخله طبیعی برای آموزش تقلید خود بهخودی در طول تعاملات بازی با یک شریک بازی است که برای آموزش کودکان درخود مانده کم سن و سالطراحی شده است. این رویکرد رشدی، روشی کودک محور است که در یک محیط طبیعی روی می دهد. اینمقاله به بررسی روش آموزش تقلید متقابل کودکان و اثر بخشی آن در درمان کودکان درخودمانده می پردازد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، تقلید ، کودک درخود مانده ، مهارت