تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر مهارت های بین فردی، ذهن آگاهی و خودتنظیمی هیجانی در کارکنان شهرداری شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر مهارت های ارتباط بین فردی، ذهن آگاهی وخودتنظیمی هیجانی در کارکنان شهرداری شهرکرد انجام شد. بدین منظور از جامعه آماری از کارکنان شاغل در سال97 صورت تصادفی و خوشه ای چند مرحله ای 30 نفر انتخاب سپس به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفرهآزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه های مهارتهای بین فردی سی گل و همکاران، ذهن آگاهی بائر وخودتنظیمی بوفارد بر روی هر دو گروه اجرا شد و سپس گروه آزمایش تحت دوره آموزش گروهی مهارت های زندگیقرار گرفتند. تعداد جلسات برای درمان این افراد در 10 جلسه 120 دقیقه تنظیم شد و پس از پایان دوره آموزشی، هردو گروه آزمایش و کنترل مجددا پرسشنامه های پژوهش را انجام دادند. در نهایت اطلاعات با استفاده از آزمونکوواریانس چندمتغیری و تک متغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که آموزش گروهیمهارتهای زندگی بر مهارت های بین فردی (p<0/002 و F=11/65، ذهن آگاهی (p<0/002 وF=11/66)، پنهان کاریتنظیم هیجانی (p<0/003 وF=10/61)، شاخص سازگاری تنظیم هیجانی (p<0/006 وF=8/83) تاثیر گذار است امااثرگذاری آموزش مهارتهای زندگی بر شاخص تحمل تنظیم هیجانی (p<0/05 وF=0/517) معنی دار نبود. همچنینآموزش مهارتهای زندگی بر ذهن آگاهی در زمینه های مشاهده (p<0/002 وF=12/46)، توصیف(p<0/008 وF=8/41)، عمل همراه آگاهی (p<0/03 وF=29/03) تاثیرگذار است اما در زمینه های عدم قضاوت(p<0/05 وF=2/06)، عدم واکنش (p<0/05 وF=0/677). تفاوت معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، مهارتهای بین فردی ، ذهن آگاهی ، خودتنظیمی هیجانی